Dünyanın En Tehlikeli Havalimanları

Uzak diyarlar, egzotik bölgeler, medeniyetten yoksun yerler bizlere oldukça ilgi çekici geliyor. Ancak orada yaşayan insanların hayatları bizim hayal ettiğimizden oldukça farklı. Söz konusu olan, buzlarla kaplı sarp kayalıklarla ya da balta girmemiş yağmur ormanlarıyla iç içe yaşamak. Orada yaşayan insanlar için havaalanı demek medeniyet demek bir yerde. Coğrafi ve hava koşullarının ne çok sert ne de çok zorlu olması buradaki insanları uçağa binmekten alıkoyamıyor. Belki de karayollarında onları bekleyen daha büyük tehlikeler vardır, bilemeyiz. Tabi bir de bu uçakları kullanan kahraman pilotları da es geçemeyiz. Tehlike uçaklarda değil, o uçakların inip kalktığı havaalanlarında aslında.

Gustav III Havaalanı / St. Barthelemy, Fransız Antilleri

650 metrelik küçük bir pist. Pilot ise bu küçük pistin yalnızca bir kısmını görebiliyor. O da Calveire Tepesi’nin tam üzerine geldiğinde. Üstelik bu andan itibaren uçağın hızını düşürmek ve pist başına inmek zorunda. Eğer inişi yapamayacağına hemen kanaat getirip de inişten vazgeçmezse kendini St. Jean Plajı’nda bulur ve bu da sonu ölümle sonuçlanabilecek bir kaza demek. Burnunu aşırı derecede aşağı vererek bir dalış hareketiyle iniş yapması gerekiyor. Pistin plaja doğru olan kısmındaki %3’lük eğim, türbülans ve yan rüzgarlar pilotun işini iyice zorlaştırıyor. İniş gerçekleştikten sonra ise pistin kısa olmasından dolayı pilotun frenlere iyice asılması şart.

Courchevel Altiport / Fransa

Alpler, dünyanın hava koşulları en hızlı değişen dağ kuşaklarından biri. Burada bulunan tüm altiportlar da iniş ve kalkışa izin vermeyen eğimli tepelere inşa edilmişler. Meydana gelen kaza sayılarına baktığımızda, tehlikenin boyutunu hemen kavrayabiliyoruz. İşte bu altiprotların en tehlikelisi de Courhevel Altiport’u. Pilot, iniş sırasında hızını düşürecek olursa, o anormal yokuşu mümkün değil çıkamaz. Dolayısıyla pilotun piste çok hızlı yaklaşması ve tepe noktasına ulaşana kadar hızını kesmemesi gerekiyor. Pistin uzunluğu 537 metre ve kalkış sırasında pilot pistin yalnızca 100 metrelik kısmını görüyor. Üstelik o noktadan sonra uçuştan vazgeçme gibi bir durum söz konusu bile değil.

Azurduy De Padilla Havaalanı / Sucre, Bolivya

Bolivya’nın tüm coğrafi yapısı, Azurdey De Padilla Havaalanı’nda da hissediliyor. Zaman zaman geniş, zaman zaman dar bir pist, görüşü sıfıra indiren toz bulutları, türbülans, sert rüzgarlar ve dağlık arazi yapısı. Pistin aşırı eğimli olması ise pilotun işini iyice zorlaştırıyor. Üstelik pistin tam ortasında yer alan kambur misali yüksek çıkıntıyı görünce, Bolivyalıların cesaretine hayran kalmamak elde değil. Pistin iki ucunda bulunan yüksek tepecikler ise asıl tehlikenin habercisi. Bu nedenle pilotun aşırı derecede dik bir iniş yapması gerekiyor. Kısacası, Azurduy De Padilla Havaalanı’nda pilotun iniş ve kalkışını zorlaştırmak için her şey düşünülmüş.

Lukla Havaalanı / Nepal

Lukla Havaalanı, Everest ana kampının hemen altında bulunuyor. Dünyanın en ağır hava ve coğrafi koşulları bu havaalanında toplanmış gibi. 450 metre uzunluğunda kısacık ve aşırı eğimli bir pist, yan rüzgarlar, türbülans, sis, çok az görülebilen coğrafi şartlar, sadece tek yönden iniş ve kalkış yapma zorunluluğu gibi pilotun işini zorlaştıracak her şey bu havaalanında mevcut. İniş kadar kalkış da oldukça zor. Çünkü kısa ve aşağı doğru eğimli olan pistte bir de arka rüzgarlar meydana geldi mi, tehlikenin boyutu iyice artıyor. Tüm bunların yanı sıra, coğrafi özellikler havaalanına navigasyon sisteminin kurulmasına da izin vermiyor. Yani anlayacağınız her şey pilotun görüş açısına kalmış durumda. Zaten kazaların asıl nedeni de, Lukla Havaalanı’nda hiçbir uçuş yardımcısının bulunmaması ve buna eşlik eden ani değişen hava şartları. 

Narsarsuaq Havaalanı / Grönland

Grönland’ın en uç noktasında bulunan Narsarsuaq Havaalanı’nda gerçekleşen her uçuş tehlikeli bir macera tadında. Bu maceranın başrolünde ise üzerinde buzdağlarının yer aldığı, oldukça yüksek ve kimi zaman "u" harfi gibi kıvrılan fiyortlar var. En geniş yeri yaklaşık 2 km olan bu fiyortlarda uçmak gerçekten de çok tehlikeli. Atlantik Okyanusu’nun dengesizliğinin de pilotların işini zorlaştırmada etkisi oldukça büyük. Dikkat ederseniz henüz türbülans, rüzgar kesmesi, uçağı dik fiyortlara çarptıracak kadar sert esen rüzgarlardan bahsetmedik.

Barra Havaalanı / İskoçya

Dünyanın tek ticari kumsal havaalanı olma özelliği taşıyan Barra Havaalanı, çok uzaktan görülebilen tabelalarla belirlenmiş 3 piste sahip. Ancak, havaalanın yer aldığı Barra Adası, yeryüzünün en ilgi çekici doğa olayına ev sahipliği yapıyor; gelgit. Gelgit, günde iki kere havaalanın pistlerini kaplıyor ve inişi neredeyse imkansız hale getiriyor. Çoğu zaman bir göle iniş yapıyormuşsunuz hissi uyandıran pistlere inen uçaklar, suları yararak ilerliyorlar ve sert zeminin de etkisiyle yavaşlıyorlar. Burada kazalara sebebiyet veren en büyük sıkıntı ise, kum zeminin iniş takımlarının içine batacak kadar çamur olması. Barra Havaalanı için bir pilot şu ifadelerde bulunmuş; "Eğer üzerinde dolaşan martıların ayaklarını görebiliyorsanız iniş serbest."

Paro Havaalanı / Butan

Etrafı 5500 metrelik dağlarla kaplı bir vadinin tam ortasında yer alıyor Paro Havaalanı. Pa-chhu Nehri yüzünden oldukça dar bir alana sıkışıp kalan pistlere yalnızca gündüzleri ve o da pilotun görüş açısıyla iniş sağlanabiliyor. Çünkü yeryüzü şekilleri aletli iniş sistemi yerleştirilmesine izin vermiyor. Bu tehlikeli havaalanında uçuş sağlayabilen dünyada yalnızca 25 pilot var. Onlar da özel olarak eğitiliyor. Co-pilotlar ise uçuş saatlerini 5000’e tamamlayınca uçağı indirme hakkı kazanıyorlar. Paro Havaalanı’na iniş sağlamak için pilotun uçağı aşırı derecede sola yatırarak pisti karşılaması gerekiyor. Yeryüzü şekilleri doğrudan iniş yapmayı engelliyor.

Princess Juliana Uluslararası Havaalanı / St. Maarten, Hollanda Antilleri

İnsanların neredeyse 10 metre üzerinden geçen dev uçaklar, Princess Juliana Uluslararası Havaalanı’na ve St. Maarten’e büyük bir ün kattı. Hatta bu durum bölgenin turizm potansiyelini iyice arttırdı diyebiliriz. Halbuki pilot, pistin kısalığı yüzünden alçak iniş yapmak, uçağın tekerleğini pistin tam başına dokundurmak ve akabinde uçağı durdurmak için var gücüyle frenlere asılmak zorunda. Aksi takdirde kesinlikle inişten vazgeçmeli. Ancak turistler bu durumu eğlence kaynağı haline getirmişler adeta. Her beş metrede bir "jet-blast", "ölüm tehlikesi", "sakın uçak kalkarken burada bulunmayın" uyarılarını hiçe sayan turistler, uçağın tam gaz vermesiyle birlikte oluşan ve kulağı neredeyse sağır edecek kadar çıkan gürültüyle yerlere savrulmaktan büyük bir keyif alıyorlar.

Cebelitarık Havaalanı / Gibraltar

Üzerinden geçen dört şeritli karayolu ile ünlü olan Cebelitarık Havaalanı, tehlikeli türbülansları ve sert rüzgarları ile pek çok pilotun korkulu rüyası. Tüm bunların üzerine, İngiltere ve İspanya arasında bu küçük kara parçası için süre gelen anlaşmazlık da inişleri zor bir hale getiriyor. Çünkü iniş için batıdan yaklaşan pilotların İspanya hava sahasına girmesi kesinlikle yasak. Diğer uluslararası havaalanlarına nazaran kısa bir piste sahip olan Cebelitarık Havaalanı’na alçak iniş yapılması gerekiyor. Eğer ki pilot inişi yüksekten alır, üzerine bir de fren sistemini zamanında devreye sokamazsa pistin sonundaki denizi boylar.

Saba Havaalanı / Hollanda Antilleri

395 metre pistiyle Saba Havaalanı, dünyanın en kısa ve en tehlikeli havaalanı olma özelliği taşıyor. Green Adası’nın üzerinde yer alan Saba Havaalanı’na inmek tamamen pilotların görüş açısına kalmış bir şey. İniş için yaklaşırken pilotların gördükleri ise birkaç kayadan oluşan Green Adası’ndan başka bir şey değil. Pilotun iki seçeneği var; ya inişe geçecek ya da vazgeçip bir tur daha atacak. Pistin başında küçük bir tepecik bulunuyor ve bu yüzden pilotun pistin orta çizgisine inmesi gerekiyor.

En ilginç havalimanları listemizi de inceyebilirsiniz.